W języku polskim wyróżnia się dziesięć części mowy. Jedną z nich jest rzeczownik. Wyrazy z tej kategorii mogą mieć różne znaczenie. Zgodnie z nazwą opisują rzeczy. Odnoszą się też do osób, innych istot żyjących, roślin i zjawisk. Nie zawsze określają rzeczy widzialne. Wiele rzeczowników opisuje pojęcia, cechy lub czynności. Jak odróżnić rzeczowniki od pozostałych części mowy?
Jak rozpoznać rzeczownik?
Chcąc rozpoznać wyrazy z tej kategorii warto wiedzieć, że odpowiadają na pytania „kto?, co?”. Dlatego też rzeczowniki przykłady to m.in. dziadek, kot lub zabawka. Posługiwanie się tymi pytaniami bywa jednak problematyczne. Dla uniknięcia pomyłek warto pamiętać, że pod uwagę są też brane inne formy pytań. Zalicza się do nich: „kogo?, czego?, komu?, czemu?, kim?, czym?”. Do przykładów rzeczowników można więc zaliczyć też wyrazy takie, jak „babci, śniegu, kotu, wujkowi, synem, ostrzem”.
Nazwy osób, istot i przedmiotów są najczęściej rozpoznawanymi rzeczownikami. W tej grupie wyrazów pojawiają się również imiona i nazwiska osób, tytuły dzieł sztuki oraz nazwy geograficzne. Rzeczowniki z tej kategorii nazywa się rzeczownikami własnymi. Wcześniej wymieniane wyrazy to rzeczowniki pospolite. Co jeszcze warto wiedzieć o tej części mowy?
Jakie są jeszcze rzeczowniki?
Niektóre wyrazy mogą wydawać się na początku trudniejsze do zaklasyfikowania. Warto wiedzieć, że do grupy rzeczowników zalicza się wszystkie słowa, które opisują zjawiska rozpoznawalne za pomocą zmysłów. Są to m.in. chłód lub wilgoć. Nie wszystkie wyrazy muszą opisywać widzialne przedmioty. Wśród rzeczowników pojawiają się też pojęcia takie jak gniew, smutek, zazdrość, radość, czy szacunek.
Opis podejmowania określonych aktywności kojarzony jest zwykle z czasownikami, takimi jak „biega” lub „pływa”. Należy jednak wiedzieć, że sama nazwa czynności jest rzeczownikiem. Przykładem może być „bieg”, „pływanie” lub „śpiew”. Pułapką dla uczących się rozróżniania części mowy może okazać się też mylenie rzeczowników z przymiotnikami. Te ostatnie odpowiadają na pytania „jaki?, jaka?, jakie?”. Wyrazy, które się do nich zalicza to m.in. młody, rześki, ciężki. Jednak również nazwy tych cech będą rzeczownikami. Są to: młodość, rześkość i ciężkość.
Czy rzeczowniki odmieniają się przez rodzaje?
Należy pamiętać o tym, że rzeczowniki odmieniają się przez przypadki, ale nie przez rodzaje. To dość częsty błąd. Każdy wyraz będący rzeczownikiem posiada określony, niezmienny rodzaj. Może to być rodzaj męski, żeński lub nijaki. „Książka” jest rzeczownikiem rodzaju żeńskiego, „kot” – męskiego, a „dziecko” – nijakiego. Słowa te nie posiadają swojej formy w innych rodzajach. Błędy często popełniane są przez wyrazy pochodne i podobne do siebie. Warto jednak wiedzieć, że są to osobne rzeczowniki, a nie formy wyrazu podstawowego. Przykładem może być „kocica”. Rodzaj tego słowa to rodzaj żeński. Nie jest to jednak forma wyrazu „kot”. Przyswojenie wymienionych zasad umożliwi rozpoznawanie rzeczowników w zdaniach.
